ταραΝΑΚΟΥνήματα προβληματισμών και απολογισμών

Το καλοκαιράκι στην ακρογιαλιά δώσμου ένα φιλάκι και πάρε με αγκαλιά.

Μακριά από όλους και από όλα.

Φέτος μου φαίνεται σαν ανηφόρα η πορεία προς την άδεια.

Μετράω τις μέρες μία μία.

Μόνο η χτένα μου λείπει να κόβω τα δοντάκια κάθε μέρα.

Η καθημερινή στήλη είναι ένα πρόσθετο άγχος πέρα από το κυνήγι της είδησης.

Κάθομαι και σκέφτομαι αν αυτά που γράφω έχουν μια προσφορά σε εσάς που τα διαβάζετε.

Σας βοηθάω σε κάτι;

Σας δίνω έστω μια δύναμη;

Ένα χαμόγελο;

Μια αισιόδοξη ματιά;

Γιατί όλο για προβλήματα γράφω.

Το φετινό καλοκαίρι κλείνω 14 χρόνια στη δημοσιογραφία.

Και στα γενέθλια πάντα γίνονται απολογισμοί.

Αγαπάω το επάγγελμα μου, το επέλεξα, το σπούδασα.

Αλλά κατά καιρούς σκέφτομαι μήπως να έκανα κάποια άλλη δουλειά.

Όπως να έγραφα βιβλία.

Μόνο που θα έπρεπε να επιστρατεύω συνεχώς τη φαντασία μου και να έστυβα το μυαλό μου να κατεβάζω καλές ιδέες.

Μακάρι ο Θεός να μας φωτίζει να κάνουμε το ευάρεστο προς Αυτόν.

Το πιστεύω αυτό που μου είχε πει η καθηγήτρια μου η κ. Μελαχρινή Μαρτίδου από την εφημερίδα «Χρόνος» ότι «η πένα είναι σαν το εργαλείο του χειρούργου».

Καθημερινά καλούμαστε να κάνουμε εγχειρήσεις.

Γι αυτό έχω μεγάλη αγάπη στον Άγιο Λουκά Αρχιεπίσκοπο Συμφερουπόλεως τον Ιατρό;

Διαβάζω τον βίο Του και σας προτείνω να αγοράσετε το βιβλίο.

Είναι συγκλονιστικό.

Την ευχή Του να έχουμε!