Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

ταραΝΑΚΟΥνήματα για τον Παράδεισο που έχουμε μπροστά μας


Πόσο εύκολο είναι να αντικρίσεις μια στιγμή ονείρου;
Κάθε μέρα. Αρκεί να κοιτάξεις μπροστά σου.
Χθες φεύγοντας από το Μοναστήρι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στα Κομνηνά Ξάνθης, όπου τελείται παράκληση κάθε απόγευμα στις 6 στον Άγιο Λουκά Νέο Ιατρό όπου φυλάσσονται λείψανα Του είδα αυτή την εικόνα:

Το χωράφι την στιγμή που δύει ο ήλιος και να σηκώνεται σκόνη από το χώμα που μόλις έχει οργωθεί.
Αναφώνησα: "Οπωσδήποτε πρέπει να φωτογραφίσω".
Η αλήθεια είναι ότι τέτοια φωτογραφία θα έχετε δει να είναι σε χώρα εξωτερικού.
Και όμως είναι ελληνικότατη.
"Πόσο όμορφη", σκέφτηκα!!!
Γι’ αυτό και τη μοιράζομαι μαζί σας.
Η αλήθεια είναι ότι κάθε Πέμπτη που πάω στο Μοναστήρι έχω και μια νέα έκπληξη να γνωρίσω.
Και κυρίως να γιατρευτώ ψυχικά!
Μια ανάσα δυνατή παίρνει η ψυχή και δίνει δύναμη στο σώμα να προχωρήσει.
Να δροσιστεί μέσα στη ζέστη.
Να έχει αέρα και πνοή να αντέξει τις δυσκολίες…
Ένας μικρός παράδεισος εκεί μας περιμένει κάθε Πέμπτη.
Και εμείς Δόξα τω Θεώ τον γευόμαστε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου