Ο Οικουμενικός Πατριάρχης άγγιξε τις καρδιές των παιδιών της Ξάνθης

Το καλύτερο επιστέγασμα της τετραήμερης περιοδείας του στην ηρωική -όπως τη χαρακτήρισε ο ίδιος- Θράκη ήταν η συνάντηση του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου με μαθητές της Ξάνθης στο Δημοτικό Αμφιθέατρο. Εξηγώντας πως οι έφηβοι είναι η ελπίδα του τόπου μας.

«Το Πατριαρχείο είναι για εμάς τους Έλληνες Ορθοδόξους ότι πολυτιμότερο έχουμε. Ο μόνος ζωντανός θεσμός που μας απέμεινε από το Βυζάντιο. 1700 χρόνια είναι εκεί. Πεντέμισι αιώνες μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης το Πατριαρχείο κατάφερε να μένει εκεί», τόνισε ο Οικουμενικός Πατριάρχης που είναι στην υψηλή αυτή θέση εδώ και 23 χρόνια.

Μίλησε στα παιδιά ως απλός άνθρωπος και μίλησε για τα παιδικά του χρόνια και την πορεία του. Ξεκίνησε -όπως είπε- από την Ίμβρο του Βορειοανατολικού Αιγαίου, από μια οικογένεια με περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες. «Ξεκίνησα ως ένας από εσάς» σημείωσε χαρακτηριστικά για να προσθέσει πως ήταν τέσσερα αδέλφια και αυτός ήταν ο τρίτος. Ο πατέρας του είχε ένα καφενείο και σε μια γωνία του είχε κουρείο. Ο πατριάρχης όταν ήταν μικρός τον βοηθούσε όταν δεν είχε μαθήματα, σκουπίζοντας τους πελάτες στο κουρείο, ψήνοντας καφέδες, ανάβοντας τη θερμάστρα και το τζάκι. Στο νησί δεν είχαν ηλεκτρικό και διάβαζε με τη λάμπα πετρελαίου. Έπειτα όταν πήγε στο γυμνάσιο πηγαινοερχόταν με τα πόδια πρωί και βράδυ επί δύο χρόνια με όλες τις καιρικές συνθήκες. «Σκληραγωγήθηκα και ήταν ένα είδος γυμναστικής» επεσήμανε.

Τα λόγια του άγγιξαν τον καθένα: «Όλα αυτά τα χρόνια δεν αισθάνθηκα ντροπή, ταπεινωμένος, επειδή προερχόμουν από μια φτωχή οικογένεια. Δεν είναι ντροπή να είσαι φτωχός. Ντροπή και όνειδος είναι να μην είσαι έντιμος, να είσαι ψεύτης, απατεώνας, να καταντάς ανυπόληπτος, να μην σε εμπιστεύεται κανείς. Ξεκινάς, δημιουργείσαι, δημιουργείς, αλλάζεις τη ζωή σου, σύμφωνα με τις εξωτερικές κοινωνικές συνθήκες, αλλά και με τη δική σου θέληση και εργατικότητα. Εσύ δίνεις κατεύθυνση στη ζωή σου. Να μη χάνετε τον πολύτιμο χρόνο σας. Καμιά ώρα δεν επιστρέφει».

Στη συνέχεια είπε στα παιδιά πως τώρα βάζουν τα θεμέλια για να κάνουν χαρούμενους τους γονείς και τους καθηγητές τους και τους έδωσε αγιοπνευματικές πατερικές συμβουλές: «Εδώ στην Ξάνθη ο Θεός σας αξίωσε να έχετε έναν άξιο ποιμενάρχη, στοργικό, απλό, ταπεινό, που είναι κοντά στον άνθρωπο, ο Σεβασμιότατος Παντελεήμων. Να είστε κοντά στην Εκκλησία, όσο μπορείτε να εκκλησιάζεστε, να έχετε σχέση με τους πνευματικούς σας, να εξομολογείστε όταν έχετε την εσωτερική ανάγκη, να μην αποκόβεστε από την πνευματική και εκκλησιαστική ζωή. Είναι παράδοση του γένους μας να είμαστε κοντά και μαζί με την Εκκλησία».

Εισέπραξε το θερμό χειροκρότημα και τα γέλια των παιδιών όταν τους είπε πως γυρνώντας θα πουν στους συμμαθητές τους ότι είναι τυχεροί όχι γιατί είδαν τον Πατριάρχη αλλά επειδή έχασαν το μάθημα!!! Τους προσκάλεσε να τον συναντήσουν στη «μήτρα του γένους μας», στην Κωνσταντινούπολη, αφού κάθε άνοιξη δέχεται παιδιά από την Ελλάδα.      

Δεν παρέλειψε να κάνει μνεία στο κλείσιμο της Θεολογικής Σχολής Χάλκης (όπου φοίτησε και ο ίδιος εκεί και εργάστηκε συνολικά 11 χρόνια) λέγοντας πως ήταν από τις μεγαλύτερες αδικίες που έγιναν εις βάρος της ρωμιοσύνης και του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Από το 1844 μέχρι το 1971 λειτούργησε και ξαφνικά την έκλεισε η Άγκυρα και παρά τις προσπάθειες δεν την άνοιξε. Ο ίδιος ελπίζει πως κάποτε θα την ανοίξουν και θα μπορούν να περπατούν στον λόφο της Ελπίδας όπου υπάρχει σ' αυτό το τόσο σημαντικό μέρος της Ορθοδοξίας και της Ρωμιοσύνης.

Κλείνοντας μίλησε για τα μεγάλα ποσοστά ανεργίας και την μετανάστευση νέων μορφωμένων ανθρώπων από την Ελλάδα και ευχήθηκε να γυρίσουν όλοι πίσω κάποια στιγμή, αφού δημιουργηθούν οι απαραίτητες συνθήκες. 

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης πάντως προσεύχεται για εμάς και ανάβει πάντοτε το κερί του στην εικόνα της Παναγίας Παμμακαρίστου. "Να μην το βάζουμε κάτω", προέτρεψε τέλος και δέχθηκε την αγάπη των μαθητών.